Gedicht 11

Fotografie© Dianne van Wijnen Gedicht© Marita van Steensel-Kraamer EEN ONBEGREPEN WEG Er brandt steeds een vraag op je lippen in je eindeloos diepe verdriet… “Waarom? O, waarom toch? O HEERE… Ik begrijp heel Uw weg met mij niet…” “De weg die Ik met je wil wandelen heeft een doel, en daar gaan we op aan… Je begrijpt het nu niet, maar eens zul je de zin van jouw leven verstaan…”